EEN ZWOELE ZOMERAVOND IN HAPPY BEOGRAD.
Door: NicvanderRiet
Blijf op de hoogte en volg Nic
23 Juni 2012 | Servië, Belgrado
Belgrado, of zoals de Serven zeggen Beograd is werkelijk een heel mooie stad. Ben nu sinds donderdagavond hier, na 23 dagen fietsen en 2410 km.
Met 80 - 90 km per dag is deze hitte net uit te houden. Donderdag was de langste dag maar ook de warmste, zo leek het wel. Mijn GPS is inmiddels (vanwege de hitte?) uitgevallen, maar het voelt aan als 37 gr., zeker als er weinig wind is. En dat was het afgelopen donderdag, toen ik van Novi Sad naar Beograd fietste.
Ben nu in een hostelwoonboot in de Donau en het voelt heerlijk en vertrouwd aan. Aardige mensen en per nacht maar 11 euro, itt Novi Sad, daar betaalde ik nog 42 euro voor een nacht met ontbijt.
Dit bedrijf verzorgt tevens boottochten op de Donau, veel schoolklassen komen langs voor zo`n uitje op het water. Spreek daardoor menig docent ook even. Veel huisdieren, kippen, ganzen lopen er rond, het is een beetje rommelig, wel netjes en zeer gastvrij en heel gezellig. Ben al gevraagd om morgen gratis mee te varen op een van hun boottochten op de Donau. Als je ergens langer blijft dan wordt het heel gemakkelijk meer eigen en wil je eigenlijk niet meer weg. Zelf heb ik jaren met mijn woonboot, een klipperaak in de Amstel ook boottochten verzorgd voor schoolklassen e.d. Dus het is een beetje thuiskomen.
Mede om deze reden blijf ik hier 3 dagen, tot maandag. De andere reden is dat er zoveel te zien is hier, de stad en de mensen komen heel open-minded over. Gisteren naar een piano concert geweest van Sonja Loncar en Andrija Pavlovic. Zij speelden muziek van John Cage. Het was ter ere van zijn 100ste geboortedag (21 juni 1912), hij is gestorven in 1992. Hij heeft experimentele muziek gecomponeerd voor, zoals de Serven zeggen: preparirana klavira. Piano`s die op een speciale manier geprepareerd zijn met schroeven, stukjes hout en munten om kortere en hogere tonen voort te brengen. Heel apart. Sonja en Andrija zijn het LPDUO (www.pianoduolp.com) en hebben ook wel eens in Nederland opgetreden.
Het was aan hen bekend gemaakt, dat er een fietser speciaal voor hen uit Amsterdam was gekomen en in de zaal zou zitten. Na afloop met hen en hun vrienden en familie de avond doorgebracht in een leuk cafe.
Met Igor, verzorgde de video animaties van oude interviews van John Cage, Kristina en Maria en anderen gesproken over deze muziek en Servie. De meesten van hen zijn tussen de 30 en 40 jaar oud, hebben wel of geen werk, verdienen op zijn hoogst (de tegenwaarde van) 400 euro per maand. Werken niet of soms als freelancer. Zij proberen van hun leven te genieten en kunnen eigenlijk niet veel verder denken dan de dag van morgen. Kristina, schilder van beroep, is net begonnen als docent op een middelbare designopleiding. Ook gesproken over de oorlog en zoals zo vaak het geval is hebben, zoals zij zeggen, de gewone mensen daar helemaal geen boodschap aan gehad. Milosovic en Mladic waren in hun ogen de leiders van land en leger, die dit veroorzaakt hebben. Zijn ook blij dat Milosovic er niet meer is en dat Mladic nu voor het Internationale Gerechtshof terechtstaat. Er zijn natuurlijk ook burgers die betrokken waren bij deze oorlog, zoals de groep rond Arkan. Mede daardoor is door de Navo hotel Yugoslavia voor een gedeelte gebombardeerd, de bommen waren bedoeld voor de garage van Arkan, die er naast gelegen was. Vanmorgen, zondagochtend nog even geinformeerd ter plekke en foto's gemaakt. Het verhaal volgens de mensen die ik gesproken heb zit toch anders in elkaar (de eerste informatie had ik uit de volkskrant): De garage is er nog steeds (zie foto) en is nooit van Arkan geweest, de Navo wilde hotel Yugoslavia bombarderen vanwege dat ze dachten dat de inlichtingen-dienst en apparatuur van Servie daar gevestigd was. Per vergissing hebben ze echter de chinese ambassade platgegooid, die er vlak bij gelegen was. Sprak ook nog even een ex-politieagent uit de oorlogsperiode, hij antwoordde op mijn vraag: kon je de zaak niet saboteren in de oorlog: " Wie zou mijn gezin dan beschermen?"(voor wat het waard is). Deze jonge mensen die ik zaterdagavond sprak, zeiden ook eerlijk, dat oorlog het slechtste in mensen naar boven haalt en daardoor waren er wel meer burgers bij betrokken, maar het was volgens hen meer een kwestie van landsregering en legerleiding.
Er is wel gebombardeerd in Beograd, maar in verhouding met andere steden niet veel. Zoals in Vukovar, Kroatie, waar ik een dag daarvoor ben geweest. Een nieuw mooi hotel, net een paar jaar geleden opgebouwd op de puinhopen van het oude en daarnaast nog steeds een stenen massa van een ander gebombardeerd gebouw.
Enkele dagen daarvoor door het zuiden van Hongarije gefietst, veel uitgestrekte tarwevelden. Deden me denken aan de boerenomgeving waar ik vandaan kom, de Noordoostpolder met zijn rechte en lange akkers. Het koren stond er goed bij. 2 Dagen later, in Kroatie werd de tarwe al geoogst met grote combines.
Hier in Beograd is het volop zomer, veel wandelende, rollerskatende en fietsende mensen op de lange boulevards langs de Donau. Opvallend veel blonde meisjes en (jonge) vrouwen. Even dacht ik het lijkt wel Finland. Ik had ergens gelezen dat de Hongaarse taal verwantschap heeft met het Fins, omdat een groep Finnen eeuwen geleden naar Hongarije getrokken was. En Servie is het buurland, zou zomaar kunnen. Gevraagd aan de servische eigenaar, Nemanja van een chinees restaurant hoe dat zat. Blond is meestal niet echt, hebben ze geverfd, is nu de mode. De Serven zijn gemixt met de Turken en die zijn toch allemaal donker. Als je de meisjes zelf er naar vraagt geven ze dat ook eerlijk toe. De enige echt blonde vrouw, die ik ontmoette was Sandra, een Nederlandse. Zij is hier een half jaar werkzaam. Wat ook opvalt is dat er heel veel gerookt wordt op straat. "Ja, het is lekker goedkoop hier, kost maar omgerekend 1,30 euro per pakje, maar bij jullie is iedereen aan de marihuana...."
Gisteren het mooie Kalemegdan Fort bezocht, hoog boven de Donau uitreizend, daar even een volksdansgroep in servische klederdracht meegemaakt. Er werden voor de Turkse televisie opnames gemaakt.
Vandaag de enorme Sint Sava-Kathedraal bezocht, het is een Servisch Orthodoxe kerk, aan de buitenkant lijkt hij af, maar van binnen moet er nog heel veel gebeuren. Zijn ze al vanf 1935 mee bezig, door oorlogen vertraagd en nu afhankelijk van giften. ook nog 2 joggende zusjes gesproken: Jovana (19) en Katarina (16)(zie foto), volgen toeristische opleiding en zien veel mogelijkheden voor het toerisme in Servie. Hadden hun haar rood geverfd....
Vanavond ga ik naar een Musical, uitgevoerd in het Servisch, maar een bekende: GRK ZORBA. Daarom waarschijnlijk wel te volgen. Ben benieuwd hoe de Serven dat zullen brengen. In Budapest hing er nog een lichtbak met Engelse vertaling boven het toneel, hier niet. En daarna zie ik waarschijnlijk de mensen van gisteravond weer. Je kunt s'avonds ook uitgaan in de vele splavovi, drijvende dancings in de Donau en de Sava. Ik hou van dansen, maar om nou tussen allemaal wel of niet geblondeerde 16 jarige meisjes te gaan hiphoppen.....
Na Beograd komen de echt mooie stukken van de Donau, de IJzeren Poort en allerlei oude ru"ines van de Romeinse en Middeleeuwse tijd. Zal dan door Bulgarije en Roemenie fietsen en uiteindelijk uitkomen bij het Roemeense Constanza aan de Zwarte Zee.
Morgen komen de foto's: van o.a. Dana met rode jack, die mij de kerk met lijken in Zuid-Duitsland heeft laten zien, de familie Radakovic in Sombor in het noorden van Servie (zij hadden mij al na 1 pivo onder tafel....), Budapest, de tarwevelden in Hongarije en Kroatie en veel foto's van Beograd, o.a. het Kalemegdan Fort en de Sava-Kathedraal. Feestje van gisteravond, hostelwoonboot aan de Donau en de eigenaresse Marija (36)(ook alweer blond...) en haar bedrijfsleider Ivan (27)van dit hostel en boottochtenrondvaartbedrijf "Jahting Klub KEJ".
Met 80 - 90 km per dag is deze hitte net uit te houden. Donderdag was de langste dag maar ook de warmste, zo leek het wel. Mijn GPS is inmiddels (vanwege de hitte?) uitgevallen, maar het voelt aan als 37 gr., zeker als er weinig wind is. En dat was het afgelopen donderdag, toen ik van Novi Sad naar Beograd fietste.
Ben nu in een hostelwoonboot in de Donau en het voelt heerlijk en vertrouwd aan. Aardige mensen en per nacht maar 11 euro, itt Novi Sad, daar betaalde ik nog 42 euro voor een nacht met ontbijt.
Dit bedrijf verzorgt tevens boottochten op de Donau, veel schoolklassen komen langs voor zo`n uitje op het water. Spreek daardoor menig docent ook even. Veel huisdieren, kippen, ganzen lopen er rond, het is een beetje rommelig, wel netjes en zeer gastvrij en heel gezellig. Ben al gevraagd om morgen gratis mee te varen op een van hun boottochten op de Donau. Als je ergens langer blijft dan wordt het heel gemakkelijk meer eigen en wil je eigenlijk niet meer weg. Zelf heb ik jaren met mijn woonboot, een klipperaak in de Amstel ook boottochten verzorgd voor schoolklassen e.d. Dus het is een beetje thuiskomen.
Mede om deze reden blijf ik hier 3 dagen, tot maandag. De andere reden is dat er zoveel te zien is hier, de stad en de mensen komen heel open-minded over. Gisteren naar een piano concert geweest van Sonja Loncar en Andrija Pavlovic. Zij speelden muziek van John Cage. Het was ter ere van zijn 100ste geboortedag (21 juni 1912), hij is gestorven in 1992. Hij heeft experimentele muziek gecomponeerd voor, zoals de Serven zeggen: preparirana klavira. Piano`s die op een speciale manier geprepareerd zijn met schroeven, stukjes hout en munten om kortere en hogere tonen voort te brengen. Heel apart. Sonja en Andrija zijn het LPDUO (www.pianoduolp.com) en hebben ook wel eens in Nederland opgetreden.
Het was aan hen bekend gemaakt, dat er een fietser speciaal voor hen uit Amsterdam was gekomen en in de zaal zou zitten. Na afloop met hen en hun vrienden en familie de avond doorgebracht in een leuk cafe.
Met Igor, verzorgde de video animaties van oude interviews van John Cage, Kristina en Maria en anderen gesproken over deze muziek en Servie. De meesten van hen zijn tussen de 30 en 40 jaar oud, hebben wel of geen werk, verdienen op zijn hoogst (de tegenwaarde van) 400 euro per maand. Werken niet of soms als freelancer. Zij proberen van hun leven te genieten en kunnen eigenlijk niet veel verder denken dan de dag van morgen. Kristina, schilder van beroep, is net begonnen als docent op een middelbare designopleiding. Ook gesproken over de oorlog en zoals zo vaak het geval is hebben, zoals zij zeggen, de gewone mensen daar helemaal geen boodschap aan gehad. Milosovic en Mladic waren in hun ogen de leiders van land en leger, die dit veroorzaakt hebben. Zijn ook blij dat Milosovic er niet meer is en dat Mladic nu voor het Internationale Gerechtshof terechtstaat. Er zijn natuurlijk ook burgers die betrokken waren bij deze oorlog, zoals de groep rond Arkan. Mede daardoor is door de Navo hotel Yugoslavia voor een gedeelte gebombardeerd, de bommen waren bedoeld voor de garage van Arkan, die er naast gelegen was. Vanmorgen, zondagochtend nog even geinformeerd ter plekke en foto's gemaakt. Het verhaal volgens de mensen die ik gesproken heb zit toch anders in elkaar (de eerste informatie had ik uit de volkskrant): De garage is er nog steeds (zie foto) en is nooit van Arkan geweest, de Navo wilde hotel Yugoslavia bombarderen vanwege dat ze dachten dat de inlichtingen-dienst en apparatuur van Servie daar gevestigd was. Per vergissing hebben ze echter de chinese ambassade platgegooid, die er vlak bij gelegen was. Sprak ook nog even een ex-politieagent uit de oorlogsperiode, hij antwoordde op mijn vraag: kon je de zaak niet saboteren in de oorlog: " Wie zou mijn gezin dan beschermen?"(voor wat het waard is). Deze jonge mensen die ik zaterdagavond sprak, zeiden ook eerlijk, dat oorlog het slechtste in mensen naar boven haalt en daardoor waren er wel meer burgers bij betrokken, maar het was volgens hen meer een kwestie van landsregering en legerleiding.
Er is wel gebombardeerd in Beograd, maar in verhouding met andere steden niet veel. Zoals in Vukovar, Kroatie, waar ik een dag daarvoor ben geweest. Een nieuw mooi hotel, net een paar jaar geleden opgebouwd op de puinhopen van het oude en daarnaast nog steeds een stenen massa van een ander gebombardeerd gebouw.
Enkele dagen daarvoor door het zuiden van Hongarije gefietst, veel uitgestrekte tarwevelden. Deden me denken aan de boerenomgeving waar ik vandaan kom, de Noordoostpolder met zijn rechte en lange akkers. Het koren stond er goed bij. 2 Dagen later, in Kroatie werd de tarwe al geoogst met grote combines.
Hier in Beograd is het volop zomer, veel wandelende, rollerskatende en fietsende mensen op de lange boulevards langs de Donau. Opvallend veel blonde meisjes en (jonge) vrouwen. Even dacht ik het lijkt wel Finland. Ik had ergens gelezen dat de Hongaarse taal verwantschap heeft met het Fins, omdat een groep Finnen eeuwen geleden naar Hongarije getrokken was. En Servie is het buurland, zou zomaar kunnen. Gevraagd aan de servische eigenaar, Nemanja van een chinees restaurant hoe dat zat. Blond is meestal niet echt, hebben ze geverfd, is nu de mode. De Serven zijn gemixt met de Turken en die zijn toch allemaal donker. Als je de meisjes zelf er naar vraagt geven ze dat ook eerlijk toe. De enige echt blonde vrouw, die ik ontmoette was Sandra, een Nederlandse. Zij is hier een half jaar werkzaam. Wat ook opvalt is dat er heel veel gerookt wordt op straat. "Ja, het is lekker goedkoop hier, kost maar omgerekend 1,30 euro per pakje, maar bij jullie is iedereen aan de marihuana...."
Gisteren het mooie Kalemegdan Fort bezocht, hoog boven de Donau uitreizend, daar even een volksdansgroep in servische klederdracht meegemaakt. Er werden voor de Turkse televisie opnames gemaakt.
Vandaag de enorme Sint Sava-Kathedraal bezocht, het is een Servisch Orthodoxe kerk, aan de buitenkant lijkt hij af, maar van binnen moet er nog heel veel gebeuren. Zijn ze al vanf 1935 mee bezig, door oorlogen vertraagd en nu afhankelijk van giften. ook nog 2 joggende zusjes gesproken: Jovana (19) en Katarina (16)(zie foto), volgen toeristische opleiding en zien veel mogelijkheden voor het toerisme in Servie. Hadden hun haar rood geverfd....
Vanavond ga ik naar een Musical, uitgevoerd in het Servisch, maar een bekende: GRK ZORBA. Daarom waarschijnlijk wel te volgen. Ben benieuwd hoe de Serven dat zullen brengen. In Budapest hing er nog een lichtbak met Engelse vertaling boven het toneel, hier niet. En daarna zie ik waarschijnlijk de mensen van gisteravond weer. Je kunt s'avonds ook uitgaan in de vele splavovi, drijvende dancings in de Donau en de Sava. Ik hou van dansen, maar om nou tussen allemaal wel of niet geblondeerde 16 jarige meisjes te gaan hiphoppen.....
Na Beograd komen de echt mooie stukken van de Donau, de IJzeren Poort en allerlei oude ru"ines van de Romeinse en Middeleeuwse tijd. Zal dan door Bulgarije en Roemenie fietsen en uiteindelijk uitkomen bij het Roemeense Constanza aan de Zwarte Zee.
Morgen komen de foto's: van o.a. Dana met rode jack, die mij de kerk met lijken in Zuid-Duitsland heeft laten zien, de familie Radakovic in Sombor in het noorden van Servie (zij hadden mij al na 1 pivo onder tafel....), Budapest, de tarwevelden in Hongarije en Kroatie en veel foto's van Beograd, o.a. het Kalemegdan Fort en de Sava-Kathedraal. Feestje van gisteravond, hostelwoonboot aan de Donau en de eigenaresse Marija (36)(ook alweer blond...) en haar bedrijfsleider Ivan (27)van dit hostel en boottochtenrondvaartbedrijf "Jahting Klub KEJ".
-
23 Juni 2012 - 17:41
Timo:
nou hopelijk was het concert van john gage leuk!
En heb je nog veel meer leuke tijden.
groetjes je zoon. -
23 Juni 2012 - 17:54
HENNIE:
Prachtverhaal zeg.....ja een klein beetje jaloerzie bekruipt me nu wel. Het is hier fris...maar wel lekker. En vooral zaai. maaar daar ga ik wat aan doen. Blijf schrijven....en vooral fietsen. Hoor van je Houdoe. -
23 Juni 2012 - 18:03
Ans S:
Hoi Nic, je verhalen lezen is puur genieten en het roept heimwee op naar tijden dat ik ook nog redelijke afstanden fietste. Word na (behouden!) thuiskomst maar mede-journalist voor de Dwars. Je zit er nu lekker in wat dat schrijven betreft. Nog veel plezier op je verdere tocht. Groeten, Ans -
23 Juni 2012 - 21:32
Jeannette:
Ha Nic,
Had ik een lap tekst geschreven maar wilde ondertussen naar de www. van je pianoconcert luisteren, is alles weg....
Hmm niet helemaal mijn muziek, wel knap.
Ja die boot dat dacht ik wel dat je dat leuk zou vinden.je schreef er eerder over.De Corjo,daar vertel ik vaak over aan Selina.
Enig gevoel van jaloersheid bekroop ook mij bij het lezen van je verslag.De zon, vrijheid,de mensen,heerlijk.
-
24 Juni 2012 - 12:41
Martijn:
Dag Nic ,
Ja , wat een leuk verslag , en prachtig weer ,hier regent het al de hele dag mooie foto´s ook,
Grappig dat je op die hotelboot terecht bent gekomen , ja ik herinner me onze boottochtjes met klassen op de amstel en dan richting muiden en weer terug door de stad , weet je nog die ene keer dat je motorpech had op de terugweg ,
altijd leuke en gezellige uitjes .
hou je goed en rustig aan met die warmte . het beste en groetjes martijn
-
24 Juni 2012 - 19:10
Sibille En Jan,Gouda:
Hallo Nic, heel indrukwekkende, spannende en interessante verhalen. We zijn jaloers en zet ons aan het denken om vervolg van Limesroutes te maken. We zijn intussen sinds gisteravond weer thuis. Hongaars platteland arm, armoedig, -
24 Juni 2012 - 19:30
Sibille En Jan,Gouda:
Vervolg reactie. Wenen hebben we -met onze vrienden- uitgebreid bekeken,. Zij terug naar Nederland, wij verder op de fiets. HOngarije platteland armoedig, arm, mensen kunnen net overleven, wel heel vriendelijk en behulpzaam . OOk wij hebben met mensen over politiek en economie gesproken. Zelfde reacties als jij gekregen. Gaat niet echt goed in het land. Vanaf Gyor naar Balatonmeer soms flink klimmen in hitte (enkele keer 10%, Sibille zonder afstappen naar boven). Het ged. van Balatonmeer , dat wij gezien hebben, is Scheveningen in het kwadraat. Snel naar Budapest. In 3 dagen met op 1 dag 41 graden hebben we een goede indruk van deze stad gekregen.Paleis, Pest, Donau, eiland e.d. Behoorlijk wat dak- en thuislozen gezien. En dan naar huis. Hopelijk gaat jouw verdere reis helemaal naar wens. En eindig je toch in Istanbul. We zijn benieuwd en volgen je verhalen. Groeten Jan/Sibille -
24 Juni 2012 - 19:45
Cobie:
Wat maak jij veel mee! Ontzettend leuk om te lezen en met jouw uitgebreide verslag van dit al lijkt het wel of we in de buurt zijn. Ook ik ging vaak mee met jouw reisjes met De Corjo. Denk nog vaak aan deze reisjes. Vooral wanneer er in Amsterdam weer eens een brug openstaat en er net zo'n gezellige boot als die van jou er doorheen vaart.
Ga zo door met schrijven en laat ons zo lekker meegenieten.
Groetjes. -
24 Juni 2012 - 23:50
Shine :
nick het ziet er goed uit
neem je wat turks fruit voorme mee
groeten riche -
25 Juni 2012 - 11:29
Jan Verbaan:
Hoi Nic,
Wij (Gerda en ik) volgen je reisverslag en avonturen nu al een paar weken. Erg leuk! Zo te lezen vermaak je je prima met die al dan niet geblondeerde dames en heren die jouw pad kruisen. Ik las het ook al bij Martijn, maar die passage over de boten met scholieren deden mij ook aan mijn eerste ROC-ervaring en kennismaking met jou denken.
Nog even doortrappen en dan zit je zo in Istanbul, een prachtige stad, waar veel te zien en te doen is. Ik ben benieuwd hoe de dames hun haar hebben zitten, wil je daar wel even aandacht aan besteden graag.
Nog veel plezier van Gerda en mij (beiden blond haar!) uit druilerig Nederland. -
26 Juni 2012 - 12:16
Addiedevisser:
Jessus Nic, wat een avonturen, wat een mensen, wat een verhalen, wat een belevenissen.Ik ben zeer onder de indruk en hoop dat je behouden aankomt in Istanboel. Kan je niet met die boot mee de rest van de reis? Addie -
09 Juli 2012 - 12:22
Farid:
Hi Nic,
Ik ben jaloers op je!
Zo hoort het.
Groetjes,
Farid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
