Van Yogyakarta naar Bali

Inmiddels bij de Kawah Ijen aangekomen, een zwavelmeer in de krater van een vulkaan op Oost Java. Vannacht om 04.30 uur ga ik vanaf 1800 meter klimmen naar 2340 meter, een bijna 3 km lange en steile tocht. Dan moet er een mooi uitzicht zijn op het geelgroene kratermeer. Nu in Blawang, een bergdorp op 1600 m hoogte, in het gezellige Catimor Homestay. Zometeen eten en dan vroeg naar bed.
We zijn nu 10 dagen verder sinds mijn vorige verslag. Veel meegemaakt, maar daarover straks.

Velen lezen mee zie ik, degenen die hebben gereageerd dank daarvoor. Ja, Terry, de Islam is in deze tijd van de Ramadan duidelijk aanwezig. Denk altijd wel, 80% van de bevolking is Moslim. Maar de afgelopen weken zeker, het is juist vandaag en gisteren Idul Fitri. Het einde van de Ramadan wordt groots gevierd. De mensen zijn opperbest gekleed en gaan bij elkaar op bezoek om te eten. Velen gaan ook terug naar hun geboortedorp. Het was druk op de weg de dagen hiervoor. Nu zijn alle winkels en restaurants dicht, de week hiervoor waren veel mensen vrij en gingen uit om nieuwe kleren te kopen. Alles was in de uitverkoop.

Je vraag of er veel sociale controle is, Terry , kan ik niet eenvoudig beantwoorden. Ik denk, afhankelijk van of mensen liberaal of streng gelovig zijn zullen ze veel of minder op elkaar letten. Zij hebben natuurlijk bepaalde regels en gebruiken waar iedereen zich aan moet houden. In die zin wordt er op elkaar gelet. Maar dat doet iedereen uit zichzelf al. Onze eerste gids, Adil en chauffeur Toto zijn beide moslim. En beide ook heel streng om overdag niet te eten. Terwijl degenen die werken en reizen combineren, wel zouden mogen eten, als uitzondering.

Verder is de Islam duidelijk te horen overdag, maar vooral 's avonds en 's nachts. Overal hoor je, in elk klein dorpje veel gezang en oproepen van de Imam. Zij zullen zeker veel mensen bereiken, oproepen voor het gebed, maar anderen worden uit hun slaap gehouden. Ook wij hadden er last van 's nachts. Maar ok, op Bali is dat veel minder, daar zijn de meeste mensen Hindoeistisch, Boedistisch of Christen. Dat is ook de overig 20 % op Java.

Jeanette, ja genieten van je leven, vooral van de kleine en gewone dingen ervan. In het hier en nu zijn, dan haal je het meeste eruit. Maar dat ben je al van mij gewend en doe jezelf ook. Niet oordelen, zeker niet veroordelen. En natuurlijk kan niet iedereen zo’n reis maken, maar daar zit het niet in. Wat wij nu wel meemaken met z’n vieren, is dat je gewone leven gewoon doorgaat. Alleen nu doe je veel meer gemeenschappelijk dan thuis. Thuis gaat iedereen zijn eigen gang, je ziet elkaar misschien bij het eten aan het eind van de dag, en voor de rest zit iedereen in zijn eigen wereld al of niet via sociale media. We maken een mooie reis, maar zijn toch minstens voor de helft van de tijd met elkaar bezig, meestal positief, soms minder. Iedereen ervaart alles op een andere manier. Eens te meer merk ik dat de een gemakkelijker met soms wat minder comfort omgaat dan de ander. De een kan gewoon genieten, de ander heeft daar wat meer moeite mee. Alleen reizen is wat dat betreft veel gemakkelijker. Ga ik doen met de fiets van 10 – 24 aug op Flores, Komodo, Sumbawa, Lombok en Bali.

En Gé, ja dat vliegtuig en Putin. Wij weten even niet hoe de ontwikkelingen nu zijn. We lezen wel veel verhalen van omgekomen mensen via sociale media. Wel heb ik contact met mensen in Kiev, hebben bij ons Airbnb gelogeerd. Zij vinden het verschrikkelijk, net zoals iedereen.

Rijdend door Midden en Oost Java zien we grote verschillen, Vooral de bedrijvigheid en welvaart zijn in Oost Java groter. Landbouw is beter ontwikkeld. In het gebied ten zuiden van Kalibaru is veel rijst en fruitcultuur. Via irrigatiekanalen wordt er voortdurend water aangevoerd. Veel minder straathandel dan in Midden Java, dit duidt op minder armoede en velen die werken bij grotere bedrijven. Die streek lijkt veel op Blauwgrond in Suriname, dezelfde aangelegde tuinen en huizen met veel warungs. Daar wonen ook veel Javanen.

De Borobudur, ten noordwesten van Yogya, de grootste Boeddistische tempel ter wereld is zeer indrukwekkend. De gids die ons daar rondleidde is Moslima, maar in haar leefwijze probeert ze te zijn als een Boeddha, vertelde ze ons.
Van 750 – 825 is hij gebouwd tijdens regeerperiodes van Boeddhistische vorsten. Gigantisch groot, de basis is een vierkant van 123 x123 m, gebouwd op een heuvel van 35 m hoog. Door vulkanische uitbarstingen is deze onder het zand gekomen in de loop van de eeuwen. Pas in 1814 is er begonnen om deze uit te graven en te herstellen onder leiding van de Nederlandse ingenieur Cornelius. Sinds 1991 staat de Borobudur op de werelderfgoedlijst van Unesco.

De Islam is sinds de 15de eeuw in Indonesië gekomen, inmiddels uitgegroeid tot de grootste groep gelovigen in een land ter wereld. Van de 200 miljoen inwoners in heel Indonesië zijn er meer dan 160 miljoen Moslim.
Meesten zijn gematigd, niet fundamentalistisch. Op Noord-Sumatra is een groep, in het gebied Aceh, die verdacht worden van betrokkenheid bij de aanslag op Bali in 2002.

Een hoogtepunt van de afgelopen dagen was het beklimmen van de vulkaan de Bromo. 's Nachts om 03.00 opstaan, met een jeep naar de berg Panjanakan (2770 m) en dan met z’n honderden de zon op zien komen. Prachtige rode gloed, boven een witte deken, die gedrappeerd is om de toppen van de bergen erom heen. De Bromo (2392 m) is een vulkaan, waaruit witte rook en zwaveldampen opstijgen. Na deze zonsopkomst met de jeep naar de Zandzee aan de voet van de Bromo. Na een 2 km lange tocht op paarden kwamen we uit bij de stenen trap met 249 treden, die leidt tot de rand van de krater. Prachtig gezicht allemaal.

Het uitzetten van kleine schildpadden op het strand van Sukamade was leuk om te doen. Nieuw voor mij was dat de eieren van de grote reuzenschildpad meteen worden weggehaald, wanneer deze ze op het strand heeft ingegraven. We mochten met veel anderen s ‘avonds getuige zijn van het leggen van 128 eieren door zo’n joekert en het weghalen door de rangers. De eieren worden beschermd uitgebroed, anders worden ze opgegeten door wilde zwijnen. Tussen de 30 – 60 dagen duurt dit. De reuzenschildpadden komen 5 x terug, om de 2/3 weken om hun eieren steeds op hetzelfde strand te leggen. Daarna een jaar niet. Ze zwemmen grote afstanden, naar Australië o.a. en weten altijd feilloos “hun” strand terug te vinden. Indrukwekkend allemaal.

Nu dan morgenvroeg een klimtocht op de Kawah Ijen. Deze keer ga ik alleen, de rest van de familie trekt het even niet meer, vanwege het vroege opstaan.
Daarna maken we de overtocht naar Bali. We hebben de afgelopen dagen een andere gids gekregen: Gemilang, een 22 jarige, net afgestudeerde communicatiewetenschapper aan de Universiteit van Malang. Ze gaat binnenkort solliciteren als public relations medewerker bij een grote cement onderneming. Veel te vertellen en ook nog heel gezellig.

Op 22 juli werd bekend dat Joko Widodo (Jokowi) met 53 % gekozen is als president van Indonesië. Velen die ik sprak hoopten dat ook. Het belangrijkste dat hij wil is dat de mindset van de Indonesiërs gaat veranderen, en dan met name op het gebied van meewerken en tolereren van corruptie. Of hij het voor elkaar krijgt? Zeer de vraag, in elk dorp of stad van hoog tot laag is er corruptie. De ambtenaren met hun lage salarissen doen het om hun inkomen te vergroten, de politie rekent graag persoonlijk boetes e.d. af.

Inmiddels een dag verder en de Kwah Ijen beklommen. Viel mee, omdat ik alleen was kon ik lekker mijn eigen tempo aanhouden. Mooi uitzicht in de krater. Beneden worden zwavelstenen gedolven en door (jonge) mannen eerst naar boven over de rand van de krater gebracht en dan 3 km naar beneden. Ze tillen elk 2 manden met in totaal 70 - 75 kg zwavelblokken. Ik sprak een man van 34 jaar, woog zelf 55 kg. Het zwavelzuur tast in de loop van 10 - 20 jaar hun longen aan. Zij sterven jong. Voor ons is het de grondstof voor chloor en andere schoonmaak produkten.

Het is nu woensdag 30 juli, op Bali aangekomen, Lovina Beach.