Anne-Christien in de Basiliek van Tours
Door: Nic
Blijf op de hoogte en volg Nic
12 September 2016 | Frankrijk, Lit-et-Mixe
Van Chartres naar Lit-Mixe.
Na 15 fietsdagen en 1548 km een dagje rust bij mijn zus Anne in
Les Landes, in het zuid westen van Frankrijk.
Het is nu ook wel erg heet 36 gr. Gisteren van Cap Ferret naar Lit et Mixe ook zo warm en eigenlijk te warm om te fietsen.
De afgelopen dagen met veel fietsers meegefietst. Ik zei al eerder: "When you travel allone, you are never lonely". Dat was op mijn reis naar Istanbul ook zo.
Het valt niet mee om alleen te fietsen, als je dat graag wilt. Voortdurend fietsen mensen met je mee. Is ook wel gezellig. Heb misschien maar 3 dagen alleen gefietst. Voor recupereren, reflicheren en mediteren doe ik dat graag.
Elke avond is er weer het gezoek naar een overnachtingsplaats. Wil niet altijd op een camping mijn tent opzetten. In Tours sprak een dame ons aan. Ik was met Johan en Aimé. Zij hadden al een hotel gereserveerd. Daar doe ik niet aan. Hou van onverwachte situaties en voor alles is altijd een oplossing.
Die dame had zelf in Spanje de Camino gelopen.
Zij verwees mij naar de nonnen van de basiliek St. Martin.
Daar kon ik overnachten.
Eenmaal bij de kerk aangekomen dacht ik hoe vind ik die nonnen. Er zat er een te bidden dicht bij het altaar. Het was Anne-Christien. Ik sprak haar aan en zij reageerde meteen: ik ga de sleutel halen.
Nog voor mij een jonge non, zuster zeggen ze hier. Ik schat een jaar of 40. Komen in Nederland niet voor denk ik. Hoewel ik dat niet weet, zo vaak kom ik niet bij nonnen op bezoek.
In Roemenië heb ik in een vrouwenklooster ook zo'n ontmoeting gehad. Daar was de ontvangende non nog maar 33. Zie voor dat verhaal mijn reis: een droom om waar te maken....
Goed Anne-Christien dus. Zij gaf mij de sleutel voor een mooie logeerkamer. Ik kon eten om 1900 uur. Kreeg de sleutel van de basiliek, was er met de fiets doorheen gegaan. En kreeg ook de instructie om om 20.30 u weer binnen te zijn. Zij inspireerde mij tot het volgende gedicht:
In deze tijd van toenemende secularisatie
Velen gaan vandaag aan de meditatie
Mocht ik verblijven in Tours in de kathedraal
En zonder veel omhaal en gedraal
Waren er de nonnen die mij onderdak gaven
En bovendien van voldoende eten voorzagen
Het was Anne-Christien, haar leuke lach
Die mij deed ontroeren als dat mag.
Maar daar bleef het ook bij. Ik keeg eten en alleen onder het toeziend oog van Jesus aan t kruis mocht ik t opeten.
Geen gesprek over haar motivatie of mijn meditatie tijdens mijn reis.
Dat was in Roemenië wel anders. Uitgebreid vertelde de zuster daar wat haar beroerde om non te worden.
De volgende ochtend na t ontbijt afscheid genomen. Een andere zuster wenste mij goede reis en voegde er aan toe: "Je zult God tegenkomen onderweg". Mocht van haar geen foto nemen, moest haar maar meenemen in mijn hart.
Verder onderweg weer andere fietsers tegengekomen, die ik eerder gezien had. De meesten gingen via Angouleme, ik ging via Saintes en Royan om in Les Landes uit te komen.
In Cap Ferret bij Anne en Patrick gelogeerd en nu dan in Lit et Mixe. Gisteren hier naar toe, ik dacht juist een dagje rust te hebben, sprak Jean-Loup mij aan. John de Wolf zouden wij zeggen. Hij was naar de Kaap in Noorwegen gefietst. En bood mij al fietsend de lunch aan bij zijn camper verderop.
Deze lunchpauze, de warmte en de afstand, uiteindelijk 123 km, maakte dat ik pas om 19.45 uur in Contis-Plage aankwam, waar ik wilde eten. Wij zijn er jaren op vakantie geweest. Dan is het toch wel gek dat ik daar ineens met de fiets sta.
Morgen naar Peyrehorade en dan de Pyreneeën over bij St Jean Pied de Port.
Het echte werk gaat beginnen.
Na 15 fietsdagen en 1548 km een dagje rust bij mijn zus Anne in
Les Landes, in het zuid westen van Frankrijk.
Het is nu ook wel erg heet 36 gr. Gisteren van Cap Ferret naar Lit et Mixe ook zo warm en eigenlijk te warm om te fietsen.
De afgelopen dagen met veel fietsers meegefietst. Ik zei al eerder: "When you travel allone, you are never lonely". Dat was op mijn reis naar Istanbul ook zo.
Het valt niet mee om alleen te fietsen, als je dat graag wilt. Voortdurend fietsen mensen met je mee. Is ook wel gezellig. Heb misschien maar 3 dagen alleen gefietst. Voor recupereren, reflicheren en mediteren doe ik dat graag.
Elke avond is er weer het gezoek naar een overnachtingsplaats. Wil niet altijd op een camping mijn tent opzetten. In Tours sprak een dame ons aan. Ik was met Johan en Aimé. Zij hadden al een hotel gereserveerd. Daar doe ik niet aan. Hou van onverwachte situaties en voor alles is altijd een oplossing.
Die dame had zelf in Spanje de Camino gelopen.
Zij verwees mij naar de nonnen van de basiliek St. Martin.
Daar kon ik overnachten.
Eenmaal bij de kerk aangekomen dacht ik hoe vind ik die nonnen. Er zat er een te bidden dicht bij het altaar. Het was Anne-Christien. Ik sprak haar aan en zij reageerde meteen: ik ga de sleutel halen.
Nog voor mij een jonge non, zuster zeggen ze hier. Ik schat een jaar of 40. Komen in Nederland niet voor denk ik. Hoewel ik dat niet weet, zo vaak kom ik niet bij nonnen op bezoek.
In Roemenië heb ik in een vrouwenklooster ook zo'n ontmoeting gehad. Daar was de ontvangende non nog maar 33. Zie voor dat verhaal mijn reis: een droom om waar te maken....
Goed Anne-Christien dus. Zij gaf mij de sleutel voor een mooie logeerkamer. Ik kon eten om 1900 uur. Kreeg de sleutel van de basiliek, was er met de fiets doorheen gegaan. En kreeg ook de instructie om om 20.30 u weer binnen te zijn. Zij inspireerde mij tot het volgende gedicht:
In deze tijd van toenemende secularisatie
Velen gaan vandaag aan de meditatie
Mocht ik verblijven in Tours in de kathedraal
En zonder veel omhaal en gedraal
Waren er de nonnen die mij onderdak gaven
En bovendien van voldoende eten voorzagen
Het was Anne-Christien, haar leuke lach
Die mij deed ontroeren als dat mag.
Maar daar bleef het ook bij. Ik keeg eten en alleen onder het toeziend oog van Jesus aan t kruis mocht ik t opeten.
Geen gesprek over haar motivatie of mijn meditatie tijdens mijn reis.
Dat was in Roemenië wel anders. Uitgebreid vertelde de zuster daar wat haar beroerde om non te worden.
De volgende ochtend na t ontbijt afscheid genomen. Een andere zuster wenste mij goede reis en voegde er aan toe: "Je zult God tegenkomen onderweg". Mocht van haar geen foto nemen, moest haar maar meenemen in mijn hart.
Verder onderweg weer andere fietsers tegengekomen, die ik eerder gezien had. De meesten gingen via Angouleme, ik ging via Saintes en Royan om in Les Landes uit te komen.
In Cap Ferret bij Anne en Patrick gelogeerd en nu dan in Lit et Mixe. Gisteren hier naar toe, ik dacht juist een dagje rust te hebben, sprak Jean-Loup mij aan. John de Wolf zouden wij zeggen. Hij was naar de Kaap in Noorwegen gefietst. En bood mij al fietsend de lunch aan bij zijn camper verderop.
Deze lunchpauze, de warmte en de afstand, uiteindelijk 123 km, maakte dat ik pas om 19.45 uur in Contis-Plage aankwam, waar ik wilde eten. Wij zijn er jaren op vakantie geweest. Dan is het toch wel gek dat ik daar ineens met de fiets sta.
Morgen naar Peyrehorade en dan de Pyreneeën over bij St Jean Pied de Port.
Het echte werk gaat beginnen.
-
12 September 2016 - 20:22
Johnny:
Fijn om te horen dat je niet alleen bent en probeer 'gewoon' de dag te nemen en kilometers voor lief te nemen. Geniet ervan en je avontuur is al gezegend. Sportieve groet -
12 September 2016 - 21:59
Je Echtgenote:
Ik sprak een van de buren en die was al bang dat je niet toekwam aan "pelgrimage", vanwege je regelmatige berichtgeving en zoveel ontmoetingen hebt. Maar je hebt pelgrims in verschillende soort en maten en jij geniet van gezelschap en het fietsen zelf.
Nu je in Lit et Mixe bent, ben ik wel een beetje jaloers. Annes huis is altijd een rustmoment in de vakantie en ik heb haar dit jaar gemist. Dus was er graag bij geweest.
Geniet er nog van straks in Spanje (100 km in de bergen, dat hoeft niet) en je hebt de tijd en we appen wel weer!
Xxx Agnes -
12 September 2016 - 22:40
Hennie:
Hoi Nic,
Leuk iets van je te horen. Ben blij dat je gezondheid dit allemaal weer toe laat. (het bekende onkruid he) Hoop dat de rest van je reis ook prima verloopt.
Vondel was heel slecht afgelopen vrijdag, ik was bang dat hij dood zou gaan. Maar hij is er weer helemaal bovenop gelukkig. Laat weer wat van je horen...Het is hier ook warm 32 graden.
Vriendelijke groet Hennie. -
13 September 2016 - 08:25
Jos Van Der Valk:
Nic,
weer geen tekst onder foto's! Hoeveel km moet je nog? Op tijd voor de eieren op 9 oktober?
Succes in de Pyreneeën.
Jos -
13 September 2016 - 08:48
Marlo:
Hoi Nic,
Jouw verslag is voor mij een lichtpuntje in de wat donkere dagen die ik de afgelopen weken meemaak. Bij het lezen komt er regelmatig een glimlach omhoog of een licht verlangen om ook eens iets dergelijks te ondernemen en in een andere situatie met mijzelf te zijn en me zo vrij te maken van beangstigende gevoelens. Maar waarschijnlijk is het beter om zoiets te ondernemen als je juist wel in balans bent.
Keep up the good biking and fine writing. -
13 September 2016 - 09:33
Piet Mooren:
Hallo Nic,
Jij bent goed bezig zo te lezen,
Dit is wel iets voor Nic Fietsen en het avontuur.
Prachtig wat je allemaal meemaakt,ik lees het graag.
Het grote werk komt er aan begrijp ik,heel veel succes
en hou het goed.
Wat warmte betreft kun je momenteel beter daar dan hier
fietsen denk ik.
Deze week 4 dagen van 30graden en meer,weer nieuw record.
Nic hou het goed en geniet van je prachtig avontuur.
We volgen je.
Piet. -
13 September 2016 - 10:10
Nellie Kossen:
Hoi Nic,
Wat leuk om te lezen hoe het met je gaat! Dit is echt iets voor jou, nieuwe mensen leren kennen, lekker fietsen en 's morgens vaak niet weten waar je 's avonds slaapt. Maak je het niet te bont, af en toe ook even een dagje rust nemen hoor! Ik ben benieuwd naar je belevenissen in Spanje. Hou me op de hoogte.
Liefs, groetjes, Nellie en veel fietsplezier toegewenst van Paul -
13 September 2016 - 10:46
Riek Portiek:
Ha Nic,
Zestig jaar geleden, toen we samen op de lagere school zaten, keek ik nooit naar je fiets, laat staan fietsmerk. Nu klik ik nog eens op de foto en vraag me af op wat voor fiets je deze tocht onderneemt. Hetzelfde voor het ontbijt in het nonnenklooster. In onze Banter kerk zag ik wel je slapende vader maar nooit zijn mooie zoon! Des te meer geniet ik nu van je foto's en reisverslag.
Gezond jaloersmakend! Dat je deze tocht onderneemt betekent dus ook dat het met je gezondheid
goed gaat. Gelukkig! Ik wens je nog een hele fijne vervolg-tocht en ik blijf je volgen.
Lieve groet,
Riek -
13 September 2016 - 14:48
Maria:
Ha die Nic,
Dat klinkt allemaal heel goed, die persoonlijke ontmoetingen en overnachtingen. Jammer alleen, dat het zo druk is en je amper aan jezelf toekomt. Het zou misschien juist wel eens goed zijn om een beetje eenzaam te zijn... En dan zijn er ook nog mensen die ineens bellen, brrrrr!
Nog veel unieke ontmoetingen toegewenst, liefs,
maria -
13 September 2016 - 14:48
Anton:
Hoi Nic,
Mooi verhaal, hoe krijg je het voor elkaar, zoveel kilometers, met je conditie is nog niets mis.
Sterkte en succes met het vervolg van je tocht.
groet,
Anton
-
13 September 2016 - 15:27
Jeroen:
Mooi, Nic, om te lezen hoe het je vergaat op deze schitterende reis. En dan nog wel op een echte Santos! Niet dat ik jaloers ben, hoor, een Koga Worldtraveller is ook een mooie fiets, maar natuurlijk geen Santos.
Houd je de afstand wel in evenwicht met de omstandigheden? Of moet je volgens een schema 100 km per dag afleggen?
Groet en nog heel veel plezier
Jeroen -
13 September 2016 - 22:01
Max Van Der Heijden:
Nic,
Een prachtig relaas. Heb net mijn eersteritje gemaakt na een luie vacantie van ruim drie weken. Viel me niet mee in die hitte. Daarom extra veel respect voor jouw dadendrang. Het mooiste (maar ook zwaarste) deel gaat nu komen.
Goede pelgrimage toegewenst.
Max. -
13 September 2016 - 22:39
Marja:
Ha Nic,
zeer sportief bezig hoor. Vorig jaar heb ik een paar dagen gefietst tussen Bordeaux en Lubersac. Zwaar en steil vond ik 't. Maar met jouw meditaties, nonnen, poëzie en zegen van boven bereik je elke bestemming!
succes, veel plezier, Marja -
14 September 2016 - 08:02
Alex:
Zij die God dienen, staan voor het dilemma dichter bij Hem of onder de mensen te zijn. Mooi om te zien, Nic, dat jij als bedevaartganger daar nu ook mee bezig bent. Veel kracht bij de grote hoge oversteek.
Alex -
14 September 2016 - 13:47
Addie De Visser@chello.nl:
Met bewondering. Hou vol. Addie -
19 September 2016 - 12:07
Bas:
Hioi Nic,
Je bent al ver op de pelgrimstocht. Vandaag 19-09 ben ik benieuwd waar je uitkomt. Hoeveel kracht ga je verbruiken en hoeveel km ga je maken voordat je in Santiago aankomt?
Ik hoop dat het met je gezondheid goed blijft gaan. Denk aan en verzorg je lichaam goed.
Veel mooie momenten onderweg. Groet onze Belgische vrienden als je ze nog ziet.
Fietsgroet Bas -
20 September 2016 - 17:50
Bakary:
hoi lamin its really wounder pictures and nice sandy beach hope you are taking more energy drink hahaha -
20 September 2016 - 18:03
Bakary:
would you main to help me with a very good bike i also want to do this withing Africa it look interesting and healthy, i want to do it withing gambia dakar mali.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
