BRUILOFT, SCHOOLBEZOEK EN KUNTA KINTEH
Blijf op de hoogte en volg Nic
03 Maart 2015 | Guinea-Bissau, Gambia
DE BRUILOFT VAN BAKARY EN NGONEH
Nu 2 weken in Gambia, 1 week met de hele familie en 1 week alleen. We hebben een fantastisch bruiloftsfeest meegemaakt van Bakary en Ngoneh. Helemaal in Gambiaanse stijl, vrouwen in prachtige jurken en een opzwepende percussion muziekgroep.
Wij werden zelfs in traditionele feestkleding gehesen. Was voor sommigen van ons te krap gemaakt, zodat alleen Tessa, Timo en ik er in stijl bijliepen.
Het feest begon officieel met de “inzegening” in de moskee. Alleen toegankelijk voor mannen. En in tegenstelling wat ik verwachtte was zelfs de bruidegom er niet aanwezig. Wijze mannen, ooms en andere (extended) familieleden van het bruidspaar spraken mooie woorden over Bakary en Ngoneh uit en wensten hen alle goeds.
Veel werd er aangehaald over gebeurtenissen en goede acties van hen. Er werd zelfs gelachen en er werden grappen verteld. Een man vertelde dat hij toch wel enige compensatie verwachtte, nu Ngoneh ging trouwen, want hij had graag met haar getrouwd. Gebeden werd er natuurlijk ook.
Na afloop werd er geld gegeven aan de Imam en frisdrank uitgedeeld. Heb van deze, voor mij eerste moskee bijeenkomst een filmpje gemaakt, zodat ook Bakary en Ngoneh kunnen horen wat er over hen verteld is.
Daarna terug naar de compound van Bakary. We kregen er eten, er werd gedansd en gezongen. Het echte feest begon pas in de compound van Ngoneh, later op de avond. Een paar honderd meter van Bakary’s huis. Daar waren alle gasten van Ngoneh al aanwezig en werd er gedansd op muziek van de traditionele percussion groep. Zeker 300 mensen waren aanwezig, veel meer vrouwen dan mannen. Alleen de vrouwen dansden en ook nog behoorlijk heftig. Een mooi gezicht allemaal in die prachtige jurken. Dat kan ik ook dacht ik, uiteindelijk bleek ik de enige man te zijn die tussen al die vrouwen aan het dansen was. Soms iedereen dicht bij elkaar, later weer in een grote cirkel, met voor de durfals alleen of met z’n tweeën in het midden.
Ik had ook een speech voorbereid, in het Madinka. Kwam goed over, zo te horen aan de reacties. Een fantastisch feest alles bij elkaar. Vorig jaar had ik ook al zo’n bruiloftsfeest meegemaakt, ging op dezelfde manier. Misschien kunnen ze het elk jaar voor mij organiseren, dan kom ik wel even dansen…..
MANSA KONKO
Eerder in de week was ik met Tessa en Bakary naar de technische MBO school in Kanifing en naar de dependance in Mansa Konko gegaan. Het is het GTTI, Gambian Technical Training instituut, totaal zo’n 3000 studenten. In Kanifing de algemeen directeur, Mw Jahou Faal ontmoet. Met haar gesproken over ons sponsorprogramma voor het afbouwen van de school in Mansa Konko (zie: www.mansakonko.nl)
Na een korte rondleiding op de autotechniek opleiding kregen we een auto met chauffeur mee om de 180 km naar Mansa Konko te overbruggen. De manager van de bouwopleiding, dhr. Adama Ndure begeleidde ons daarbij. Onderweg zijn er veel controleposten met politie en militairen, maar in tegenstelling tot mijn bezoek vorig jaar, konden we nu zo doorrijden. Dit privilege heb ik me maar lekker laten aanleunen. De gewone auto’s en bussen worden gecontroleerd op illegalen, paspoorten moeten worden getoond en daardoor veel oponthoud.
Na 2 en een half uur aangekomen bij de GTTI annex, zoals ze de dependances hier noemen. De directeur dhr Lamin Danso leidde ons rond langs de oude gebouwen, ooit door Action Aid hier neergezet als kantoorruimte en langs het nieuwe (halve) schoolgebouw met 3 klaslokalen.
Mijn dochter Tessa heeft alles gefilmd, ze gaat het uitwerken, editten, muziek en ondertiteling erbij. Deze film zal worden getoond op zaterdag 18 april 2015 in Amsterdam op een benefietavond met Gambiaanse maaltijd en muziek. Zie: https://vimeo.com/159713335
De eerste helft van dit schoolgebouw is gebouwd vanaf 2008 door de studenten van GTTI zelf. Ook studenten van mijn oude school , het ROC van Amsterdam waren hier bij betrokken. De stichting Mansakonko in Nederland heeft de fundraising tot stand gebracht. Binnenkort beginnen we dus met de tweede fase van de bouw van deze school.
De directeur, dhr Lamin Danso liet ons samen met 2 docenten de 3 klaslokalen zien. Waren inmiddels ook keurig geverfd door de studenten van zijn school. Een aantal van hen stond ons te woord.
Het is de bedoeling dat er 3 lokalen bovenop deze 3 worden gebouwd. Met 6 lokalen kunnen zij, de meestal 2 jarige, cursussen uitbreiden en meer studenten gaan werven.
In deze streek, ver weg van de toeristengebieden in het westen is veel armoede. Vrijwel alle jongeren moeten thuis meewerken op de landbouwgrond die de families hebben. Met deze vakopleiding zijn er meer mogelijkheden om werk te vinden of zelf een bedrijfje te beginnen.
KUNTA KINTEH
Met ons vieren Albreda en Juffere bezocht op de Noordoever van de Gambia rivier. Daarvandaan naar James Island gevaren. Ook wel Kunta Kinteh eiland genoemd, naar Kunta Kinte, een van de eerste gevangen genomen slaven. Op dit eiland werden de slaven 2 weken vastgehouden om ze daarna te verschepen naar de West.
Inmiddels zijn Timo, Tessa, zwager Henk en Agnes naar huis en is mijn “vrije” week begonnen. Ga hier o.a. fietsen naar Kartong, in het uiterste zuiden, zo`n 50 km hier vandaan. Moet dan wel vroeg in de ochtend vertrekken, anders veel te warm.
De fietstocht naar het zuiden, heen en weer ruim 100 km, was toch een beetje te veel van het goede. In het donker weer thuis gekomen en veel gezien. Door de wildernis gereden met runderen op de paden. Ongeveer net zo kalm als de beesten die hier rondlopen in de Kennemer duinen. Twee Nederlandse vrouwen bezocht, Tineke in haar zelfgebouwde roundhut. Blijkt een oud-collega te zijn. En Ria in Kartong met haar B & B. En Wim, ook een Nederlander, die in Berending huisjes verhuurt. Onderweg heerlijk fruit gegeten bij de fruitverkoopsters.
Salieu heeft mij de hele fietstocht de weg gewezen. Dit doet hij met toeristen ook, hij probeert er zijn living van te maken. Heb hem gezegd om gewoon geld te vragen voor een dag meefietsen en van alles laten zien. Nu (aug 2016, ik schrijf deze aanvulling later) volgt hij een toeristische opleiding. Hij krijgt daarmee een vergunning en kan zich dan officieel melden bij touroperators en hotels.
Later in de week bij Mariama en haar zoon Haruna op bezoek geweest. Fantastische maaltijd gekregen en kennisgemaakt met de hele familie.
Al met al weer bijzondere en leuke weken meegemaakt in Gambia.
Nu 2 weken in Gambia, 1 week met de hele familie en 1 week alleen. We hebben een fantastisch bruiloftsfeest meegemaakt van Bakary en Ngoneh. Helemaal in Gambiaanse stijl, vrouwen in prachtige jurken en een opzwepende percussion muziekgroep.
Wij werden zelfs in traditionele feestkleding gehesen. Was voor sommigen van ons te krap gemaakt, zodat alleen Tessa, Timo en ik er in stijl bijliepen.
Het feest begon officieel met de “inzegening” in de moskee. Alleen toegankelijk voor mannen. En in tegenstelling wat ik verwachtte was zelfs de bruidegom er niet aanwezig. Wijze mannen, ooms en andere (extended) familieleden van het bruidspaar spraken mooie woorden over Bakary en Ngoneh uit en wensten hen alle goeds.
Veel werd er aangehaald over gebeurtenissen en goede acties van hen. Er werd zelfs gelachen en er werden grappen verteld. Een man vertelde dat hij toch wel enige compensatie verwachtte, nu Ngoneh ging trouwen, want hij had graag met haar getrouwd. Gebeden werd er natuurlijk ook.
Na afloop werd er geld gegeven aan de Imam en frisdrank uitgedeeld. Heb van deze, voor mij eerste moskee bijeenkomst een filmpje gemaakt, zodat ook Bakary en Ngoneh kunnen horen wat er over hen verteld is.
Daarna terug naar de compound van Bakary. We kregen er eten, er werd gedansd en gezongen. Het echte feest begon pas in de compound van Ngoneh, later op de avond. Een paar honderd meter van Bakary’s huis. Daar waren alle gasten van Ngoneh al aanwezig en werd er gedansd op muziek van de traditionele percussion groep. Zeker 300 mensen waren aanwezig, veel meer vrouwen dan mannen. Alleen de vrouwen dansden en ook nog behoorlijk heftig. Een mooi gezicht allemaal in die prachtige jurken. Dat kan ik ook dacht ik, uiteindelijk bleek ik de enige man te zijn die tussen al die vrouwen aan het dansen was. Soms iedereen dicht bij elkaar, later weer in een grote cirkel, met voor de durfals alleen of met z’n tweeën in het midden.
Ik had ook een speech voorbereid, in het Madinka. Kwam goed over, zo te horen aan de reacties. Een fantastisch feest alles bij elkaar. Vorig jaar had ik ook al zo’n bruiloftsfeest meegemaakt, ging op dezelfde manier. Misschien kunnen ze het elk jaar voor mij organiseren, dan kom ik wel even dansen…..
MANSA KONKO
Eerder in de week was ik met Tessa en Bakary naar de technische MBO school in Kanifing en naar de dependance in Mansa Konko gegaan. Het is het GTTI, Gambian Technical Training instituut, totaal zo’n 3000 studenten. In Kanifing de algemeen directeur, Mw Jahou Faal ontmoet. Met haar gesproken over ons sponsorprogramma voor het afbouwen van de school in Mansa Konko (zie: www.mansakonko.nl)
Na een korte rondleiding op de autotechniek opleiding kregen we een auto met chauffeur mee om de 180 km naar Mansa Konko te overbruggen. De manager van de bouwopleiding, dhr. Adama Ndure begeleidde ons daarbij. Onderweg zijn er veel controleposten met politie en militairen, maar in tegenstelling tot mijn bezoek vorig jaar, konden we nu zo doorrijden. Dit privilege heb ik me maar lekker laten aanleunen. De gewone auto’s en bussen worden gecontroleerd op illegalen, paspoorten moeten worden getoond en daardoor veel oponthoud.
Na 2 en een half uur aangekomen bij de GTTI annex, zoals ze de dependances hier noemen. De directeur dhr Lamin Danso leidde ons rond langs de oude gebouwen, ooit door Action Aid hier neergezet als kantoorruimte en langs het nieuwe (halve) schoolgebouw met 3 klaslokalen.
Mijn dochter Tessa heeft alles gefilmd, ze gaat het uitwerken, editten, muziek en ondertiteling erbij. Deze film zal worden getoond op zaterdag 18 april 2015 in Amsterdam op een benefietavond met Gambiaanse maaltijd en muziek. Zie: https://vimeo.com/159713335
De eerste helft van dit schoolgebouw is gebouwd vanaf 2008 door de studenten van GTTI zelf. Ook studenten van mijn oude school , het ROC van Amsterdam waren hier bij betrokken. De stichting Mansakonko in Nederland heeft de fundraising tot stand gebracht. Binnenkort beginnen we dus met de tweede fase van de bouw van deze school.
De directeur, dhr Lamin Danso liet ons samen met 2 docenten de 3 klaslokalen zien. Waren inmiddels ook keurig geverfd door de studenten van zijn school. Een aantal van hen stond ons te woord.
Het is de bedoeling dat er 3 lokalen bovenop deze 3 worden gebouwd. Met 6 lokalen kunnen zij, de meestal 2 jarige, cursussen uitbreiden en meer studenten gaan werven.
In deze streek, ver weg van de toeristengebieden in het westen is veel armoede. Vrijwel alle jongeren moeten thuis meewerken op de landbouwgrond die de families hebben. Met deze vakopleiding zijn er meer mogelijkheden om werk te vinden of zelf een bedrijfje te beginnen.
KUNTA KINTEH
Met ons vieren Albreda en Juffere bezocht op de Noordoever van de Gambia rivier. Daarvandaan naar James Island gevaren. Ook wel Kunta Kinteh eiland genoemd, naar Kunta Kinte, een van de eerste gevangen genomen slaven. Op dit eiland werden de slaven 2 weken vastgehouden om ze daarna te verschepen naar de West.
Inmiddels zijn Timo, Tessa, zwager Henk en Agnes naar huis en is mijn “vrije” week begonnen. Ga hier o.a. fietsen naar Kartong, in het uiterste zuiden, zo`n 50 km hier vandaan. Moet dan wel vroeg in de ochtend vertrekken, anders veel te warm.
De fietstocht naar het zuiden, heen en weer ruim 100 km, was toch een beetje te veel van het goede. In het donker weer thuis gekomen en veel gezien. Door de wildernis gereden met runderen op de paden. Ongeveer net zo kalm als de beesten die hier rondlopen in de Kennemer duinen. Twee Nederlandse vrouwen bezocht, Tineke in haar zelfgebouwde roundhut. Blijkt een oud-collega te zijn. En Ria in Kartong met haar B & B. En Wim, ook een Nederlander, die in Berending huisjes verhuurt. Onderweg heerlijk fruit gegeten bij de fruitverkoopsters.
Salieu heeft mij de hele fietstocht de weg gewezen. Dit doet hij met toeristen ook, hij probeert er zijn living van te maken. Heb hem gezegd om gewoon geld te vragen voor een dag meefietsen en van alles laten zien. Nu (aug 2016, ik schrijf deze aanvulling later) volgt hij een toeristische opleiding. Hij krijgt daarmee een vergunning en kan zich dan officieel melden bij touroperators en hotels.
Later in de week bij Mariama en haar zoon Haruna op bezoek geweest. Fantastische maaltijd gekregen en kennisgemaakt met de hele familie.
Al met al weer bijzondere en leuke weken meegemaakt in Gambia.
-
03 Maart 2015 - 15:47
Ger Schep:
Hallo Nic,
Ik vind het toch altijd weer heel leuk te lezen dat er in Mans Konko goed gebruik wordt gemaakt van de lokalen. !8 april staat in mijn agenda voor het naar ik verwacht voortreffelijk diner. Kan jij proberen John Groen ook uit te nodigen. Die heeft met zijn metaal leerlingen ook nog 2 weken in Gambia rondgetrokken en daar helaas lang moeten wachten op containers, waarvan er daar nu een in gebruik is als annex metaalworkshop. Ik ga ook zelf proberen hem te bereiken.
Veel plezier op de fietstocht -
03 Maart 2015 - 20:39
Maria:
Hé Nic,
Wat zullen die mensen lang moeten sparen om zo'n duur huwelijk te bekostigen! Eten en drinken voor 300 mensen, prachtige kostuums voor de bezoekers, de ceremonie..... Misschien leven ze er wel jarenlang voor in schuld... Het lijkt me een geweldige belevenis. En dan als VIP rondgereden worden door het land, terwijl ieder ander moet wachten, wachten, je hebt het goed voor elkaar. Maar jullie zijn dan ook prima bezig met het werven van gelden voor de technische opleiding in MK. Benieuwd naar de film van Tessa!
Geniet van je laatste dagen!
-
03 Maart 2015 - 21:36
Terri:
Zo Nic, terwijl jij stond te swingen met de lokale 'ladies' en allerlei sociaal & cultureel verantwoord dingen aan het doen was in Gambia, was ik bij mijn vriendin in Boston, sneeuw aan het scheppen tot boven mijn hoofd (letterlijk) en daarna vlakbij Wash.DC mijn moeders 90e verjaardag aan het vieren... Misschien ook sociaal & cultureel verantwoord op een bepaalde manier, maar BRRRR, 40 à 50 graden kouder! En geen zon noch trommels! Ik gun het je van harte, maar hoop dat ik niet al té jaloers klink... (ben ik wel!)
Ben ook zeer benieuwd naar Tessa's film en het relaas van je 'vrije week'/fietstocht – wens je nog veeeel plezier en belevenissen! -
04 Maart 2015 - 15:53
Addie De Visser:
Toe maar, toe maar, alweer op avonturentocht . De bijgeleverde foto doet naar de film verlangen. Tot op de fiets, maar dan bij het Kalfje. Addie -
05 Maart 2015 - 00:15
Rein Tiemens:
hoi Nic,
Heel mooi bericht man ,veel succes nog daar in Gambia.
Gr Rein ( doe Victor Mandy ) de groeten van mij mocht hij er zijn natuurlijk -
20 Maart 2015 - 19:46
Floor:
Hoi Nic,
Op de wereld-fietsbeurs stonden wij afgelopen zondag even met je te kletsen over je reizen. Erg leuk! En mooi om hier alles nog eens na te kunnen lezen en zien!
Fijn weekend, groetjes Floor en Leigh -
21 Maart 2015 - 12:19
Hanny:
Hallo Nic
Een beetje laat. Ik wilde het verslag nog een keer lezen. Het lijkt me fantastisch om zo'n bruiloft mee te maken .Het roept ook weer allerlei vragen op. Wat betekent een huwelijk in die cultuur.? Op de VPRO Tv waren er een paar reportages van een Britse journalist te zien. ik weet zijn naam nu even niet. Ze gingen over bruiloften die hij had gefilmd en een anderhalf uur durende reportage over het huwelijk van zijn ouders. Heel indringend.
In de hele wereld vinden bruiloften plaats,meestal met veel rituelen. Jij hebt er al een paar meegemaakt in Gambia. Ik ben benieuwd naar de film
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
