Ouderwets afzien...maar wat een enthousiasme hier!
Blijf op de hoogte en volg Nic
16 Augustus 2014 | Indonesië, Sumbawa Besar
Sinds afgelopen dinsdag vertrokken uit Labuhan Bajo, de havenplaats op Flores. Eerst een 6 en een half uur durende overtocht met een grote ferry naar Sape, op Sumbawa, daarna ruim 3 uur fietsen.
Het was maar 45 km, dus dat doe ik even dacht ik. Dat viel mooi tegen. Zat een behoorlijke klim in, en ik had natuurlijk 4 weken alleen de toerist uitgehangen. En een mountainbike met bagage achterop.
Meteen van de boot af, begon het gezwaai en geroep al. “Hello Mister” en dat de hele trip naar Raba. Onderweg kreeg ik hongerklop, moest echt stoppen om te eten. Het was een paar km voor het geplande eindpunt. Stopte bij een al gesloten warung, het was inmiddels al donker. Kreeg eten, en veel bekijks. De hele familie en de buren moesten allemaal even kijken wat voor blanda er was gekomen. En allemaal op de foto natuurlijk. Heel gezellig, als dat zo door gaat wordt het wel wat op Sumbawa.
De volgende dagen heerlijk gefietst, met elke dag behoorlijke klimmen er in. Van Raba naar Dompu, 55 km. Onderweg in het dorp Sila, gevraagd naar een warung. Kon meteen meerijden met een meisje op een scooter. Ze bracht me naar een achteraf gelegen eettent, waarschijnlijk van familie. Meteen iedereen naar me toe, vooral de dames wilden me aanraken en met me trouwen, als het aan hen had gelegen. Kon de zaak enigszins temperen, door foto’s te laten zien van Agnes, Timo en Tessa. Werd nauwelijks Engels gesproken, maar de foto’s maakten het wel duidelijk. Ik hoefde niet eens mijn leeftijd in de strijd te gooien, maar of dat geholpen zou hebben? Ze schakelden ogenblikkelijk over op Timo, “handsome boy”. Dus mijn single blanda vrienden uit Belanda, de kans is hier groot dat je slaagt.
In Dompu even een rondje met de fiets, redelijk grote stad, veel mensen op straat. Vooral veel jonge mensen. Werd aangesproken door een leraar Engels. Hij nodigde me uit om ’s avonds naar de Engelse les te komen. Het was een aparte club, los van de senior high school. Ze hadden zelf het initiatief genomen om extra Engels buiten de school te geven, omdat zij het erg belangrijk vinden en het op school onvoldoende gegeven wordt.
Studenten van 17 -22 jaar, leraren nauwelijks een paar jaar ouder. Werd goed Engels gesproken, door de leraren en door de wat oudere studenten. Voor een aantal 17 jarige meisjes moest er nog wel veel vertaald worden. Het was de bedoeling om Engels te oefenen, nou ben ik ook niet de beste daar in, mijn kinderen spreken beter Engels. Zij stelden mij vragen over Nederland, maar veel verder dan “wat is de cultuur in Nederland” en “wat vind jij van Indonesië” kwamen ze ook niet. Over de cultuur van Nederland gesproken, ja daar sta je dan, net het gedoe van Wilders ontvlucht. Ik kwam niet veel verder dan het Sinterklaasfeest en de spruitjeslucht. Dus ik hield maar een verhaal over de multiculturele samenleving en dat wij sinds de 50-er jaren veel internationaler zijn geworden. In veel (internationale) bedrijven in Nederland is de voertaal Engels. Wij zijn een liberaal land dat vooral veel te maken heeft met het buitenland. Ook vertelde ik over waar wij trots op zijn: de Gay Pride. Was meteen een heavy onderwerp voor deze moslimjongeren. Was wel bespreekbaar, zelfs toen ik de vraag stelde: koran of cultuur bepaald? Waren de meningen verschillend over. Vooral de oudere studenten en de leraren stonden open voor ideeën over non-discrimination en humanity.
Een leraar heet hier goeroe, ik werd ook meteen aangesproken als zodanig. Vond ik wel leuk natuurlijk. Zo, dat weten jullie nu dan ook.
Een goeroe vertelde dat deze Engelse club ook was gestart om bewustwording bij de studenten bij te brengen. Bewustwording over eigen kracht en dat Engels daar heel goed bij kan helpen gezien de economische ontwikkelingen hier. Bracht ons meteen op de nieuw gekozen president Joko Widodo.
Ze vroegen naar mijn mening, ik vertelde dat Indonesië één van de rijkste landen van de wereld is, zoveel mineralen, goud, zilver, olie in de grond en andere belangrijke exportproducten. Wij, Belanda zijn in de 17de eeuw rijk van jullie geworden. Nog steeds verdwijnt er heel veel opbrengst van jullie grondstoffen naar het buitenland. Rijk land, arme bevolking. Of Joko Widodo daar iets aan kan veranderen? Kreeg de indruk dat ze daar niet zo mee bezig zijn. De leraren begrepen het heel goed, denk dat zij inderdaad via Engels dit soort onderwerpen willen bespreken.
De dag hierna naar Empang gefietst, 65 km, met meerdere behoorlijke klimmen. Was iets te veel. ’s Morgens om 7.00 uur vertrokken, onderweg veel gestopt, kwam aan om 17.30 uur. In vervallen hotelletje beland, geen internet.
’s Avonds naar het centrum, studenten en leraren van de senior high school gesproken. Waren zich aan het voorbereiden voor een zang en voordracht wedstrijd, allemaal voor de onafhankelijkheidsviering van a.s. zondag 17 aug. Alle scholen deden er aan mee, veel jonge kinderen. Kreeg de indruk dat hier nog echt ouderwets wordt geleerd hoe een voordracht te houden. En omdat ik de taal niet versta, kan ik alleen letten op de mimiek en andere non-verbale uitingen. Voor een goeroe communicatie toch mooi om te volgen. Bovendien had ik een leraar Engels naast mij, die op zijn Indonesisch in het Engels enige uitleg gaf.
De volgende dag, gisteren, de bus genomen. Moest duidelijk nog bijkomen van de heavy klimmen van de dag ervoor.
Bovendien zou het 85 km moeten worden om de hoofdstad, Sumbawa Besar te bereiken. Relaxed in de bus, fiets op het dak. Vlak achter de rokende chauffeur en zijn maatje. Alles gaat mee, in en op de bus, grote zakken met rijst, hele marktuitrustingen.
Hier in Sumbawa Besar vindt morgen vlak voor het hotel waar ik verblijf, hotel Tambora, een grote parade plaats vanwege 17 aug. Wil ik nog even meemaken, ’s morgens, voordat ik vertrek naar de havenplaats Labuhan Tano om de overtocht te maken naar Lombok. Is een redelijk vlakke weg met een paar klimmetjes erin, 75 km lang.
Veel voorbereidingen voor de onafhankelijkheidsviering, het lijkt of iedereen daar mee bezig is. Het hotel zit ook vol met politie en militairen om morgen acte de présence te geven. Sumbawa is een moslimland, net zoals Java, hier leeft vrijwel iedereen volgens de Islam.
Hier ook weer ‘s morgens heel vroeg gezang en oproepen voor het gebed, bovendien staan alle Indonesiers altijd heel vroeg op. Iets wat mij bij het fietsen goed uitkomt, maar op deze rustdag even niet.
Voordat ik vertrok vanaf Flores heb ik de varanen op Komodo / Rinca bezocht. Met een leuke groep, eerst een dag op en in het water, duiken en snorkelen. Prachtige vissen gezien, o.a. de manta, een grote, 4 meter brede platte zwarte vis en een reuzenschildpad. Kende de manta van de film Nemo.
De varanen, dragons, worden ze hier genoemd, zijn afstammelingen van de dinosaurus. Zijn in het wild levende dieren, als ze honger hebben kunnen ze gevaarlijk zijn. Gelukkig hadden ze net gegeten en anders waren er wel de rangers, die met stokken ze van ons af hadden gehouden (?).
Er was net een vrouwtje eieren aan het leggen. Door de omgevingstemperatuur wordt bepaald of het mannetjes of vrouwtjes worden. Warm en droog: mannetjes, vochtig en lage temperatuur: vrouwtjes (kan ook andersom zijn). Varanen kunnen 100 jaar oud worden.
In Labuhan Bajo op Flores is wel een totaal andere sfeer dan hier op Sumbawa. Daar heel veel blanda’s, die willen duiken en snorkelen. Minder gemakkelijk contact met de bevolking. Hier op Sumbawa, weinig toeristen, geen reizigers. Mensen komen uit zichzelf naar je toe, soms iets te veel.
Morgen verder richting Lombok.
-
16 Augustus 2014 - 19:35
Ans Van De Scheur:
Hoi Nic, na een lang zwijgen (teveel andere zaken aan m'n hoofd) nu toch weer even de tijd genomen om je reisverslag te lezen. Heeft ook te maken met mijn droom om toch (nog!) een keer naar de kleine Soemba-eilanden te gaan (al is het dan niet met fiets). Misschien kom ik nog wel eens advies bij je halen. Leuk om te lezen dat je zo makkelijk contact maakt met de bevolking, ook als zij geen engels verstaan. Doet me denken aan mijn ontmoetingen in Vietnam en Cambodja: 'mensen en mensen..'
Fijne reis nog en wellicht tot ziens in Amsterdam Oost. In september maak ik een (georganiseerde) rondreis in een kleine groep door de Hoge Atlas in Marokko. Is voor mij ook al avontuur. Groet, Ans
P.S. vandaag genoten van de wereldpremière van Canto Ostinato door het Nederlands Saxofoon Octet in het bosje van het Hembrug-munitie-complex. Ook bijzonder! -
16 Augustus 2014 - 20:47
Terri:
...dus je ligt nog steeds hartstikke goed in de markt, hé? Maar pas op, naar het voorbeeld van De Boodschapper, een ECHTE man neemt meer dan één vrouw, dat weet je toch! ;-) -
17 Augustus 2014 - 14:09
Bas:
Blanda, wat goed van je. Sterke doorzetter ben je.
Vandaag 17 augustus, ik hoop dat je nog wat mee pakt van de onafhankelijkheidsdag.
wat goed dat je de laatste tijd zo getraind hebt, je ligt goed in de markt. (grapje).
Geniet van je laatste week. Het lijkt mij ook mooi om deze tocht te maken. reisbeschrijving en wegenroute zal ik je bij terugkeer vragen.
Merk je veel van godsdiensttegenstellingen?
groet Bas
-
18 Augustus 2014 - 09:02
Maria:
Wat een dappere varaan ben je, in die hitte bergen beklimmen! Gelukkig heb je veel aanspraak en dat is minstens zo belangrijk voor je, geeft energie!
Gelukkig zat je niet op de toeristen boot van Lombok naar Komodo, die zaterdagochtend is omgeslagen. Alle Nederlanders gered, de anderen ook geloof ik; maar je zal het maar moeten meemaken....
Veel plezier nog, doe ze de groeten uit fris Nederland.
Maria -
19 Augustus 2014 - 13:52
Martijn:
Hoi Nic ,
Wat een mooi uitgebreid verslag ! je beschrijving van je fietstochten lijken welhaast zwaarder dan de bergetappes uit de tour de france haha.,
Ook leuk dat je zoveel contacten hebt met de lokale bevolking ,
veel plezier de komende dagen ,
groetjes ,
martijn
-
21 Augustus 2014 - 13:48
Alex:
In de trein van roosendaal-alwaar ik een nekguru heb geconsulteerd-veel plezier met het leZen van je verslagen. Voortaan vooraf je verhalen verkopen aan Geografic. Dag Nic! -
21 Augustus 2014 - 16:10
JANE:
ha, die Nic: lekker weer op reis. Volg je met plezier.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley