Back to our supposed motherland
Door: Timo & Tessa
Blijf op de hoogte en volg Nic
09 Augustus 2014 | Indonesië, Denpasar
Van prachtige vakantie oorden naar opkomende attracties, in Indonesia. Sh*t guests houses, die enerverend gingen met het bekijken van een schildpad bevalling.
Indonesia aloof/stoic full of zealots.
Java en Bali: de details, niet de feiten
Ter gelegenheid van Nic's verjaardag nou eens een blog van ons (een dag of 5 later). Onze hersenstructuur laat niet toe dat wij alle toeristische attracties onthouden, temeer daar wij, anders dan onze vader, de touristguides vooraf niet hebben ingekeken. Te zwaar en zo saai… Lezer, verwacht daarom geen toeristische feiten, maar flarden van ervaringen.
Jakarta: al werden we met ons Airbnb appartement te midden van Jakarta, gehonoreerd door de Noorse gastheer Ole met vijf sterren, ok de voordeur werd gedeeld met een vijfsterren hotel, niet welkom geheten (gastheer die ruzie maakte, messy, ongeschikt voor een familie van vier, permanente aanwezigheid van de gastheer en chagrijnige Indonesische vriendin), Jakarta bleek een 4 D (inclusief smog) ervaring. We konden alleen van A naar B met een taxi, als je de trafficjams zag, begreep je niet dat de taxi's nog voor of achteruit konden en toch kregen ze het voor elkaar om door deze metropool te sjezen, elke millimeter werd benut.
Rust en vermaak alleen te vinden in de giga shoppingmalls. Er waren wel enkele musea, maar die waren al dicht tegen de tijd dat wij wakker waren (jetlag na een reis van 19 uur via Seoul).
Na enkele dagen begon de tour met gids Adil en chauffeur Toto, twee aardige gasten, waarvan de eerste een aardig woordje Nederlands sprak (mv van koe: veel koe). Beiden belijdende moslims die tijdens de Ramadan op de minuut af via de radio checkten of ze al een flesje ijsthee mochten drinken. Indrukwekkende dingen 'met' (meestal wachtend in de auto, of een massage op straat nemend) hun gezien. Zoals de prachtige Borobodur, die een heuse work-out bleek. (Nu maar hopen dat onze wensen uitkomen). Ook kwamen we in een grappig plaatsje genaamd ''Pangandaran'' waar er overal vrolijk herten rondliepen. Kennis van de ''Batik-maffia'' hebben we nu ook, de 'kunstenaar' in kwestie was zo eager voor z'n geld dat hij Nic mee nam op de scooter naar ons hotel, om geld te halen, want z'n galerij zou sluiten, om 3 uur 's middags. Vervolgens probeerde hij ons ook nog wat t-shirts aan te smeren, in z'n winkel daarnaast. Maar goed, echt of nep, een mooie plaat is het wel.
Na een weekje namen we afscheid van Adil. De dag daarna stapten wij op een 3 uur durende trein van Yogyakarta naar Jombang. Helaas was slapen in de zeer vroeg vertrekkende trein een luxe die wij ons niet konden veroorloven, plezier makende (gillende) Fox vakanties-kinderen lieten het niet toe. Na deze treinreis stond onze nieuwe reisleider alweer op ons te wachten. Gemilang, een 22 jarige communicatie studente, ontving ons gezellig. Een radicaal verschil met Adil, o.a geen moslim maar een protestante christen. Met haar en onze blijvende chauffeur Toto gingen wij verder - naar het volgende avontuur. Op de weg naar onze nieuwe accommodatie bezochten wij een waterval en in een bootje gevaren (Nic moest uiteraard ook even aan het roer).
Na dit avontuur reden we verder naar een guest house in Batu: ''Villa Hollanda'', a.k.a vol met tatta's. Dit guest house is door Willem zelf gemaakt en kijkt uit over de huisjes van de plaatselijke dorpsbewoners. Volledig afgelegen van de 'gewone wereld', dus bracht onze chauffeur ons weer eens naar een mall verderop. Gingen eten bij mall, maar the images displayed of thé dishes weren't forthright. As a result we partially ate our meal.
Vervolgens stond ons een ruime week te wachten van lange autoritten en vroeg opstaan.
Groot contrast op de boot naar Bali, Snoop Dogg die rapte over weed en alcohol galmde door de speakers, terwijl de boot vol zat met rustige Islamitische gezinnen.
Na een uur meerden we aan op Bali, en begon de laatste chapter van onze reis.
COMING SOON... BALI
Ja, op Bali, andere sfeer dan op Java, of eigenlijk alleen s'nachts en s'morgens vroeg, rust zonder voortdurend gezang en islamitische oproepen. Nu meer de beleving van het vrolijk ogende hindoeïsme. In elk huis, hotel, overal staat wel een tempel(tje), waar de voorouders geëerd worden. Het is het geloof in reïncarnatie, je hebt hiervoor geleefd en hierna leef je ongetwijfeld ook weer verder, misschien niet in een mens maar in een dier.
Voor de rest zijn de Indonesiers ook hier weer even aardig, aan hun gedrag waar dan ook zul je het niet merken. Wel in het minder aanwezig zijn van vrouwen en meisjes met hoofddoeken.
Onze eerste stop was Lovina Beach, gesnorkeld vanaf een boot, nauwelijks een paar honderd meter uit de kust. Mooie blauwe vissen en prachtig koraal. De schipper ging even pitten, terwijl wij in het water verdwenen.
Ditzelfde beeld bij Ahmed, in het oosten, Pondok Vienna, een eenvoudig hotel meteen aan het strand. 20 meter uit de kust al waren de vissen en het koraal te zien, heel mooi allemaal. Speciaal voor ons werd er een Balinese dans opgevoerd, 3 meisjes en een man, de leraar van de dansschool. Na afloop spraken we hen nog even.
Bij het stadje Amlapura ligt het waterpaleis van de Balinese Vorst, die in het begin van de 20e eeuw samenwerkte met de Nederlanders. Hij had ook de heerschappij over Lombok. Andere Balinese vorsten meden hem, omdat hij een collaborateur was. In het midden van dit paleis is een lotusvijver waarop de Bale Kembang drijft. Prachtig mooi om te zien, heerlijk koel en veel koikarpers in het water.
Op de westelijke helling van de Gunung Agung (3142 m) ligt op 950 m hoogte de moedertempel van Bali, de Pura Besakih. Een groot hindoeistisch tempelcomplex waar zich van alle Balinese Hindoes de voorouderschrijnen bevinden. We werden in een sarong gehesen en zo kregen we toegang tot deze grote tempel. Dat was nog even een happening, veel vrouwen kwamen op ons af, of we even van ieder van hen een sarong wilden huren. In de tempel Catur Lawa van de clan van Wayon (63), onze 3de en laatste gids hebben we een meditatie gedaan. In de lotushouding zittend op de grond, kregen we rijstkorrels tegen ons voorhoofd gedrukt. Zo waren we even helemaal van de wereld en deed ieder van ons een wens.
Ten noorden van Besakih ligt het grootste meer van Bali, Danau Batur. Het ligt in een krater van de 1717 m hoge actieve vulkaan Gunung Batur.
Vanaf Penelokan op 1450 m hoogte hadden we een mooi uitzicht. Vandaar reden we verder naar de rijstterassen van Tegalalang en zo verder naar het prachtige plaatsje Ubud. Onderweg een klapband gekregen, gelukkig reden we op dat moment niet al te hard.
Ubud, een kunstenaarsstadje met veel galleries, schilderijen, houtsnijwerk enz. Een relatief rustige sfeer, maar ook snel aan het veranderen vanwege de vele westerse toeristen. Overnacht in het mooi hotel Julia.
De laatste dag met onze gids Wayon zijn we naar Pura Tanah Lot gereden, een tempel in zee aan de westkust van Bali.
Timo, Tessa en Nic zijn door het opkomende water gelopen en hebben zich laten zegenen met het heilige water uit de grot in deze tempel. We kwamen er helemaal verlicht uit en waren voor de rest van de dag tevreden mensen....
Op naar de laatste 5 dagen in ons luxe Bliss Surfer hotel in Legian. Veel shopping, strand, zwemmen en nog één keer naar de apen in Ubud. Monkey Forest moesten we nog even meemaken.
Al met al een heerlijke tijd op Bali. Timo, Tessa en Agnes gingen zaterdagavond 9 aug naar Ngurah Rai Airport om naar huis te gaan. Nic bleef alleen achter.....
Indonesia aloof/stoic full of zealots.
Java en Bali: de details, niet de feiten
Ter gelegenheid van Nic's verjaardag nou eens een blog van ons (een dag of 5 later). Onze hersenstructuur laat niet toe dat wij alle toeristische attracties onthouden, temeer daar wij, anders dan onze vader, de touristguides vooraf niet hebben ingekeken. Te zwaar en zo saai… Lezer, verwacht daarom geen toeristische feiten, maar flarden van ervaringen.
Jakarta: al werden we met ons Airbnb appartement te midden van Jakarta, gehonoreerd door de Noorse gastheer Ole met vijf sterren, ok de voordeur werd gedeeld met een vijfsterren hotel, niet welkom geheten (gastheer die ruzie maakte, messy, ongeschikt voor een familie van vier, permanente aanwezigheid van de gastheer en chagrijnige Indonesische vriendin), Jakarta bleek een 4 D (inclusief smog) ervaring. We konden alleen van A naar B met een taxi, als je de trafficjams zag, begreep je niet dat de taxi's nog voor of achteruit konden en toch kregen ze het voor elkaar om door deze metropool te sjezen, elke millimeter werd benut.
Rust en vermaak alleen te vinden in de giga shoppingmalls. Er waren wel enkele musea, maar die waren al dicht tegen de tijd dat wij wakker waren (jetlag na een reis van 19 uur via Seoul).
Na enkele dagen begon de tour met gids Adil en chauffeur Toto, twee aardige gasten, waarvan de eerste een aardig woordje Nederlands sprak (mv van koe: veel koe). Beiden belijdende moslims die tijdens de Ramadan op de minuut af via de radio checkten of ze al een flesje ijsthee mochten drinken. Indrukwekkende dingen 'met' (meestal wachtend in de auto, of een massage op straat nemend) hun gezien. Zoals de prachtige Borobodur, die een heuse work-out bleek. (Nu maar hopen dat onze wensen uitkomen). Ook kwamen we in een grappig plaatsje genaamd ''Pangandaran'' waar er overal vrolijk herten rondliepen. Kennis van de ''Batik-maffia'' hebben we nu ook, de 'kunstenaar' in kwestie was zo eager voor z'n geld dat hij Nic mee nam op de scooter naar ons hotel, om geld te halen, want z'n galerij zou sluiten, om 3 uur 's middags. Vervolgens probeerde hij ons ook nog wat t-shirts aan te smeren, in z'n winkel daarnaast. Maar goed, echt of nep, een mooie plaat is het wel.
Na een weekje namen we afscheid van Adil. De dag daarna stapten wij op een 3 uur durende trein van Yogyakarta naar Jombang. Helaas was slapen in de zeer vroeg vertrekkende trein een luxe die wij ons niet konden veroorloven, plezier makende (gillende) Fox vakanties-kinderen lieten het niet toe. Na deze treinreis stond onze nieuwe reisleider alweer op ons te wachten. Gemilang, een 22 jarige communicatie studente, ontving ons gezellig. Een radicaal verschil met Adil, o.a geen moslim maar een protestante christen. Met haar en onze blijvende chauffeur Toto gingen wij verder - naar het volgende avontuur. Op de weg naar onze nieuwe accommodatie bezochten wij een waterval en in een bootje gevaren (Nic moest uiteraard ook even aan het roer).
Na dit avontuur reden we verder naar een guest house in Batu: ''Villa Hollanda'', a.k.a vol met tatta's. Dit guest house is door Willem zelf gemaakt en kijkt uit over de huisjes van de plaatselijke dorpsbewoners. Volledig afgelegen van de 'gewone wereld', dus bracht onze chauffeur ons weer eens naar een mall verderop. Gingen eten bij mall, maar the images displayed of thé dishes weren't forthright. As a result we partially ate our meal.
Vervolgens stond ons een ruime week te wachten van lange autoritten en vroeg opstaan.
Groot contrast op de boot naar Bali, Snoop Dogg die rapte over weed en alcohol galmde door de speakers, terwijl de boot vol zat met rustige Islamitische gezinnen.
Na een uur meerden we aan op Bali, en begon de laatste chapter van onze reis.
COMING SOON... BALI
Ja, op Bali, andere sfeer dan op Java, of eigenlijk alleen s'nachts en s'morgens vroeg, rust zonder voortdurend gezang en islamitische oproepen. Nu meer de beleving van het vrolijk ogende hindoeïsme. In elk huis, hotel, overal staat wel een tempel(tje), waar de voorouders geëerd worden. Het is het geloof in reïncarnatie, je hebt hiervoor geleefd en hierna leef je ongetwijfeld ook weer verder, misschien niet in een mens maar in een dier.
Voor de rest zijn de Indonesiers ook hier weer even aardig, aan hun gedrag waar dan ook zul je het niet merken. Wel in het minder aanwezig zijn van vrouwen en meisjes met hoofddoeken.
Onze eerste stop was Lovina Beach, gesnorkeld vanaf een boot, nauwelijks een paar honderd meter uit de kust. Mooie blauwe vissen en prachtig koraal. De schipper ging even pitten, terwijl wij in het water verdwenen.
Ditzelfde beeld bij Ahmed, in het oosten, Pondok Vienna, een eenvoudig hotel meteen aan het strand. 20 meter uit de kust al waren de vissen en het koraal te zien, heel mooi allemaal. Speciaal voor ons werd er een Balinese dans opgevoerd, 3 meisjes en een man, de leraar van de dansschool. Na afloop spraken we hen nog even.
Bij het stadje Amlapura ligt het waterpaleis van de Balinese Vorst, die in het begin van de 20e eeuw samenwerkte met de Nederlanders. Hij had ook de heerschappij over Lombok. Andere Balinese vorsten meden hem, omdat hij een collaborateur was. In het midden van dit paleis is een lotusvijver waarop de Bale Kembang drijft. Prachtig mooi om te zien, heerlijk koel en veel koikarpers in het water.
Op de westelijke helling van de Gunung Agung (3142 m) ligt op 950 m hoogte de moedertempel van Bali, de Pura Besakih. Een groot hindoeistisch tempelcomplex waar zich van alle Balinese Hindoes de voorouderschrijnen bevinden. We werden in een sarong gehesen en zo kregen we toegang tot deze grote tempel. Dat was nog even een happening, veel vrouwen kwamen op ons af, of we even van ieder van hen een sarong wilden huren. In de tempel Catur Lawa van de clan van Wayon (63), onze 3de en laatste gids hebben we een meditatie gedaan. In de lotushouding zittend op de grond, kregen we rijstkorrels tegen ons voorhoofd gedrukt. Zo waren we even helemaal van de wereld en deed ieder van ons een wens.
Ten noorden van Besakih ligt het grootste meer van Bali, Danau Batur. Het ligt in een krater van de 1717 m hoge actieve vulkaan Gunung Batur.
Vanaf Penelokan op 1450 m hoogte hadden we een mooi uitzicht. Vandaar reden we verder naar de rijstterassen van Tegalalang en zo verder naar het prachtige plaatsje Ubud. Onderweg een klapband gekregen, gelukkig reden we op dat moment niet al te hard.
Ubud, een kunstenaarsstadje met veel galleries, schilderijen, houtsnijwerk enz. Een relatief rustige sfeer, maar ook snel aan het veranderen vanwege de vele westerse toeristen. Overnacht in het mooi hotel Julia.
De laatste dag met onze gids Wayon zijn we naar Pura Tanah Lot gereden, een tempel in zee aan de westkust van Bali.
Timo, Tessa en Nic zijn door het opkomende water gelopen en hebben zich laten zegenen met het heilige water uit de grot in deze tempel. We kwamen er helemaal verlicht uit en waren voor de rest van de dag tevreden mensen....
Op naar de laatste 5 dagen in ons luxe Bliss Surfer hotel in Legian. Veel shopping, strand, zwemmen en nog één keer naar de apen in Ubud. Monkey Forest moesten we nog even meemaken.
Al met al een heerlijke tijd op Bali. Timo, Tessa en Agnes gingen zaterdagavond 9 aug naar Ngurah Rai Airport om naar huis te gaan. Nic bleef alleen achter.....
-
09 Augustus 2014 - 16:33
Terri:
Timo & Tessa, leuk dat jullie Nic's blog even "kidnapte" & THX voor een andere kijk op de reis (maar net zo boeiend & vermakelijk als je pa)!
Want, zoals Snoop zelf zingt:
...That's how its supposed to be
Living young and wild and free...
;-) -
11 Augustus 2014 - 22:52
Bob Bouwhuis :
Goede aanvulling op hetverslag van nic ben benieuwd naar het vervolg -
12 Augustus 2014 - 09:36
Maria:
Geweldig jullie eigen indrukken en ervaringen te lezen! En gelijk hebben jullie, je ziet de prachtigste gebouwen en plaatsen en ontmoet leuke mensen, maar soms is een verre reis ook niet zo prettig - de traffic jams en de lange auto reizen die je noemt. Gelukkig onthoud je meestal alleen de opwindende dingen! Bali moet een heerlijk oord voor jullie geweest zijn, weinig in de auto en veel ontspannen -:) -
14 Augustus 2014 - 17:24
Louis:
Dank voor jullie leuke reisbrieven. Zou ik ook nog 'es die reis kunnen maken? Het laatst was zo'n 20 jaar geleden. Ben benieuwd naar jullie volgende brief. Veel plezier! Louis -
15 Augustus 2014 - 14:36
Bas:
Hoi Tessa en Timo,
Fijn om jullie impressies te lezen.
Het zal een geweldige reis zijn. Fijne gedachten over de trip nu jullie weer thuis zijn.
Ik hoop jullie de volgende maand te zien. -
19 Augustus 2014 - 09:58
Gemilang Roberto:
Hi, Timo and Tessa ..
How's motherland after you left for more than 4 weeks? It must be very lovely to come back home.
Time goes so fast and almost a month since our first meet in Jombang station. I wish that you all got a good experience in my 'motherland', Indonesia. You'll always be welcome to come back. Have a good life :)
Regards,
Gemilang.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
